Sarah Verbeek

Bosbrand, 2004

De brand in dit bos begint rechts, en is te zien in vlammen die Verbeek wit-geel-rood in afwisselend harde en ronde contouren neerzet. Het donker van de rookwalmen zorgt samen met het daglicht bovenin, voor een scherp contrast wanneer het licht door het gebladerte valt in het midden van het doek. Er ontstaan donkere, onheilspellende silhouetten. Het bos houdt zich goed, de bomen zijn hoger dan het doek, net als de rookpluim rechts, maar hoe lang nog.
Brand is een onmogelijk iets om te verbeelden, te vluchtig, te immaterieel, en zeker voor olieverf niet geschikt. Verbeek echter schildert graag onschilderbare onderwerpen. Haar olieverfschilderijen zijn wel vergeleken met videoclips, beelden die het pulserende ritme van deze tijd tonen.

Flipperkast, 2004

Verbeek is een kunstenaar die ouderwets schildert, met olieverf op doek, maar ondanks deze trage techniek juist uiterst snelle, spannende onderwerpen verbeeldt. Deze flipperkast laat de kogel zien die alle kanten uit schiet om punten te vergaren. Verbeek is er zo dicht mogelijk bovenop gekropen: het lijkt of we van onder de glazen overdekking van de kast kijken. Veel schuine lijnen en strakke cartoonachtige contouren van lichtflitsen geven het beeld zijn snelheid, maar ook de veel meer schilderkundige vervloeiingen van dunne verf doen dat. Het is bijna de blik van een gokverslaafde: alleen kijken naar de lampjes, de score, de kogel, zonder oog te hebben voor de drukte van de gokhal die we nog net zien in de rood verlichte rechterbovenhoek.

Te leen of te koop