J.M. van Rees

Het zelfportret is onverwoestbaar, zo blijkt uit deze twee tekeningen uit een vierdelige serie waarin Van Rees probeert af te rekenen met het genre. Het zelfportret als onderwerp heeft veel gemeen met de tekenkunst waar Van Rees zich in specialiseert: ze hanteert het potlood of een zwarte pen zoekend naar een beeld dat dichter bij haar eigen werkelijkheid staat dan de werkelijkheid zelf. Via zwarte lijnen zoekt ze een heel persoonlijke manier van uitdrukken. Altijd zwart op wit, omdat dat het beste contrast oplevert. De witte ruimte is belangrijk omdat een zwart lijntje veel wit nodig heeft om zijn helderheid te behouden. Daarom werkt ze op zo’n groot formaat. Ze tekent vooral zichzelf, in verschillende situaties: uit haar verleden, uit dromen, uit songteksten, maar alle beelden ze uit hoe zij dat moment beleeft of beleefd heeft. Voor de rest is de beschouwer vrij om erin te zien wat hij of zij wil: iedereen heeft recht op zijn eigen belevingswereld, omdat dat je belangrijkste drijfveer is, vindt Van Rees.

Te leen of te koop